Jak skonfigurować domowy router?
Większość z Was korzysta z dostępu do Internetu, czy to na laptopie czy smartphonie. Wiąże się to z posiadaniem w domu przynajmniej jednego routera WiFi, odpowiedzialnego za przekazanie łącza od dostawcy do Waszych urządzeń drogą bezprzewodową. Jednak jak go skonfigurować? Tego dowiecie się poniżej.
Pokrótce dowiemy się:
- jak podłączyć router do internetu
- jak skonfigurować nasz router by mieć dostęp do Internetu
- jak zabezpieczyć naszą sieć
Wpis ten należy również traktować jako wstęp do zaawansowanych konfiguracji sieci i routerów.
Zacznijmy zatem od schematu naszej docelowej sieci:
W prezentowanym przykładzie wystąpi router CISCO Linksys E900 podłączony bezpośrednio do Internetu za pomocą złącza Ethernet.
1. Uruchomienie
Przed pierwszym uruchomieniem naszego nowego routera CISCO Linksys E900, śmiało można już podłączyć do niego kabel ze złączem ethernet (więcej tutaj) otrzymany od naszego dostawcy internetowego. Pamiętajcie tylko żeby umieścić go we właściwym porcie oznaczonym „Internet” – w innych routerach mogą być oznaczone „WAN”. Zwykle porty te są innego koloru niż pozostałe.
Po uruchomieniu naszego nowego routera na liście dostępnych sieci pojawi się nowa, z nazwą nawiązującą do nazwy samego urządzenia. W moim przypadku będzie to sieć „Linksys68386”.
Jak widać jest ona niezabezpieczona, tak byśmy mogli się do niej bez problemów dostać. Podłączamy się do niej poprzez kliknięcie na jej nazwę i potwierdzeniu przyciskiem „połącz”.
Po podłączeniu uruchamiamy przeglądarkę internetową i przechodzimy na domyślny adres urządzenia 192.168.1.1.
Uwaga! W innych urządzeniach może być to adres 192.168.0.1 lub podobny. Informacje te najczęściej są widoczne na urządzeniu bądź w instrukcji obsługi.
Przy pierwszym połączeniu najczęściej wita nas komunikat o niezabezpieczonej sieci i propozycji przejścia przez konfigurator od producenta. Z racji, że prawdziwi mężczyźni nie jedzą miodu tylko żują pszczoły, potwierdzamy chęć korzystania z niezabezpieczonej (jeszcze tylko kilka minut!) sieci i ominięcia konfiguratora.
Po potwierdzeniu kieruje nas na stronę logowania.
W moim przypadku login zostawiam pusty, a jako hasło wpisuję „admin”. W przypadku innych routerów mogą być to inne dane. Informacje na ten temat znajdziecie na routerze lub w instrukcji obsługi. Jeśli nie, spróbujcie poniższych:
- Login: admin
- Hasło: admin
- Login: administrator
- Hasło: administrator
- Login:
- Hasło: admin
Jeśli nadal nie znajdziecie odpowiedzi na temat danych logowania proponuję zapytać Wujka Google wpisując frazę „NAZWA_ROUTERA hasło domyślne”.
2. Podstawowa konfiguracja
Po zalogowaniu wreszcie przechodzimy do podstawowej konfiguracji:
Ustawienia Internetu należy dopasować do naszego dostawcy. Zdecydowana większość dostawców internetowych posiada konfigurację sieci z automatycznym przydzielaniem adresów swoim klientom, dlatego najczęściej automatyczne konfiguracja – DHCP zdaje egzamin. Jeśli nie, konieczne jest skontaktowanie się ze swoim dostawcą.
Konfiguracja sieci
W tym miejscu polecam zostawić włączone DHCP (ang. Dynamic Host Configuration Protocol – protokół dynamicznego konfigurowania hostów), który pozwoli na automatyczne przydzielanie ustawień sieci podłączanym urządzeniom. W przeciwnym razie w każdym podłączanym urządzeniu będziemy zmuszeni do ręcznej konfiguracji połączenia z siecią. Konfiguracja polega na określeniu puli adresów IP przydzielanych urządzeniom, maski oraz adresów DNS.
źródło: giphy.com
Nie wnikając w szczegóły zbędne na tym etapie – adres IP to adres urządzenia w sieci. Powinien być on unikalny dla każdego urządzenia w sieci dlatego na etapie konfiguracji należy przewidzieć ilość podłączonych urządzeń i dostosować pulę i maskę sieci. Brzmi to wszystko pewnie dość skomplikowanie ale na potrzeby domowej instalacji jest to dość proste – już tłumaczę…
W domu nie spodziewasz się więcej niż 254 urządzeń podłączonych do routera, prawda? W związku z czym wystarczy Ci standardowa pula adresów przewidziana dla sieci wewnętrznych czyli od adresu 192.168.1.1 do 192.168.1.254 . Jak zauważyliście zmienia się tylko ostatnia część adresu która stanowi numer urządzenia/hosta (1-254) w sieci o numerze 192.168.1. Zależnie od ilości urządzeń (adresów) konieczne jest właściwe dobranie maski.
Łatwo z powyższego rysunku wydedukować że w naszej sieci korzystamy z klasy C, a co za tym idzie z maski 255.255.255.0.
Pewnie zastanawiasz się czy Twoje adresy w sieci muszą zaczynać się od 192.168., cóż… nie muszą, ale tak jest zgodnie ze sztuką i gwarantuje to prawidłową pracę sieci wewnętrznej. Zainteresowanych odsyłam pod adres https://pl.wikipedia.org/wiki/Adres_prywatny
Pozostała kwestia DNS-ów. To nic innego jak podanie adresów specjalnych serwerów znajdujących się gdzieś na świecie które przetłumaczą Twojemu komputerowi że wpisywane w przeglądarkę „elekrtrykadlakazdego.pl” to tak naprawdę połączenie z serwerem o adresie 176.119.33.46. Żeby nie szukać polecamy wpisać:
- 194.204.159.1 (właścicielem jest RIPE NCC czyli niezależna i niedochodowa instytucja wspierająca infrastrukturę sieci Internet. Ich siedziba mieście się w Amsterdamie)
- 194.204.152.34 (podobnie jak poprzedni należy do RIPE NCC)
- 8.8.4.4 (właścicielem jest Google, którego myślę że nie trzeba przedstawiać)
Końcowa konfiguracja wygląda następująco:
Po zapisaniu ustawień powinieneś mieć już dostęp do Internetu.
Uwaga: może nastąpić ponowne uruchomienie routera więc zwróć uwagę czy nie rozłączyło Cię z siecią zanim zaczniesz panikować że coś nie działa 🙂
IPv6 – jeśli nie mieszkasz w Japonii gdzie jest to wykorzystywane, możesz śmiało wyłączyć.
3. Konfiguracja sieci bezprzewodowej
Skoro już mamy Internet, uruchamiamy w tle ulubioną muzykę na YouTube i kontynuujemy konfigurację.
Przechodzimy do ciekawej zakładki „Bezprzewodowa”.
Podobnie jak w przypadku całego poradnika, przechodzimy do ręcznej konfiguracji połączenia.
Jako pierwszy musimy podać tryb sieciowy w jaki pracować ma nasz router. Dla routerów pracujących w paśmie częstotliwości 2,4GHz są to przeważnie tryby B, G oraz N. Tak jest i tym razem. Poszczególne tryby różnią się prędkością transmisji oraz podatnością na zakłócenia – parametry zestawione w poniższej tabeli.
Prędkość | Podatność na zakłócenia | |
802.11b | 11 Mb/s | Niska |
802.11g | 54 Mb/s | Wysoka |
802.11n | 150 Mb/s | Bardzo wysoka |
Zanim ochoczo przystąpisz do zmiany trybu routera na „n” upewnij się że wszystkie urządzenia wykorzystywane przez Ciebie obsługują ten tryb sieciowy. Zweryfikujesz to sięgając do danych technicznych interesującego Cię urządzenia lub jego instrukcji obsługi.
Nazwa sieci (SSID) jest to nazwa którą możesz znaleźć na liście dostępnych sieci. Można ustawić
dowolną np. elektrykadlakazdego.pl
Kanał – tutaj musimy zatrzymać się na moment… WiFi tak naprawdę nie działa na częstotliwości równej 2,4GHz ale w paśmie częstotliwości od 2400 do 2485 MHz (2,4 GHz). Pasma te są podzielone na 14 kanałów o szerokości 22MHz. Z szybkiego liczenia wychodzi na to że kanały w znaczny sposób się pokrywają i tak naprawdę możemy mieć tylko 3 niezakłócające się kanały na paśmie 2,4GHz.
Dochodzimy tutaj do chyba najistotniejszej rzeczy w konfiguracji routera czyli wyboru niezakłóconego albo niestety najczęściej najmniej zakłóconego kanału. Do tego celu użyj dowolnego programu do skanowania sieci WiFi np. darmowy Acrylic WiFi Home [Pobierz]
Po paru chwilach skanowania widoczne są wszystkie sieci widoczne przez kartę sieciową. Polecam posortować według kanału (Chan) i zobaczyć czy jakimś cudem jest dla nas jakaś wolna przestrzeń. Biorąc pod uwagę powyższe wyniki skanowania wybieram kanał 1 – wprawdzie jest już zajęty jak pozostałe, ale o najmniejszej sile sygnału (kolumna RSSI).
Co jeśli nie możemy znaleźć wolnego kanału i jesteśmy zmuszeni do pracy na zajętej częstotliwości? Nie ma jednej zasady mówiącej, że Wasz transfer spadnie o połowę czy stracicie dostęp do Internetu. Pewne jest natomiast, że część waszego połączenia nie będzie trafiać tam gdzie powinna lub zostanie uszkodzona „po drodze” do Waszego urządzenia, co niewątpliwie wpłynie na prędkość połączenia i czasy odpowiedzi serwerów, jednak w jakim stopniu to już kwestia indywidualna.
Pozostało wybrać szerokość kanału. Tutaj sprawa jest prosta. Jeśli mieszkasz w okolicy gdzie jest wiele sieci wybierz 20MHz, jeśli jesteś szczęśliwcem który ma całe pasmo dla siebie, wybierz 40MHz. Jeśli w moim przypadku zastosowałbym 40MHz mógłbym mieć problem z funkcjonowaniem sieci ponieważ miałbym bardzo wiele zakłóceń z pozostałych sieci zajmując kanał 1-7.
Efekt konfiguracji
4. Bezpieczeństwo
Ok, mamy już dostęp do Internetu i ustawione parametry sieci bezprzewodowej. Jeszcze tylko zabezpieczyć żeby sąsiad nie pochłaniał naszego transferu i możemy wracać do oglądania kotów na YouTube.
Przechodzimy na zakładkę „zabezpieczenia sieci bezprzewodowej” i z listy rozwijanej wybieramy tryb zabezpieczenia WPA2 Personal. Mamy jeszcze w przypadku tego routera do wyboru WPA2 Enterprise jednak do jego działania potrzebny jest serwer autoryzacyjny dla klientów.
Pozostaje wpisać hasło dostępowe do sieci np. „M0j4_$iec”. Oczywiście zalecam stosowanie haseł złożonych z różnej wielkości liter, cyfr oraz znaków tak by były trudne do odgadnięcia. Odradzam stosowanie haseł wykorzystywanych w innych miejscach, szczególnie tych newralgicznych – mimo, iż zabezpieczenie WPA2 jest obecnie najsilniejszym możliwym zabezpieczeniem do rozwiązań domowych, to zostało już jakiś czas temu złamane.
Pewnie przestraszyłeś się, że Twoja sieć nie jest bezpieczna. Bez paniki! Zdecydowana większość ludzi nie jest w stanie obejść Twojego $up3r_Be7pieczneg0_H@sla.
Jednak jeśli chcesz się dodatkowo zabezpieczyć to zajrzyj do zakładki „Filtr adresów MAC”. W tym miejscu możesz włączyć blokadę danych urządzeń. Jak to działa?
Każde urządzenie podłączane do sieci ma kartę sieciową która ma swój adres MAC (Media Access Control) sprzętowy adres karty sieciowej Ethernet i Token Ring, unikatowy w skali światowej, nadawany przez producenta danej karty podczas produkcji. Po podłączeniu do routera, ten sprawdzi czy urządzenie jest na liście dopuszczonych urządzeń i umożliwi połączenie pomiędzy urządzeniem a routerem, bądź też go zablokuje. Adres MAC karty sieciowej możesz znaleźć klikając na „Lista klientów bezprzewodowych”, gdzie znajdziemy listę połączonych urządzeń wraz adresami MAC i możliwością zapisania ich na liście autoryzowanych bądź blokowanych urządzeń.
Jeśli już jesteś spokojniejszy o dostęp do sieci, to zadbaj jeszcze dostęp do routera. Jak zauważyłeś na początku logowałeś się do routera nie podając loginu, za to podając domyślne hasło „admin”. Żeby to zmienić przejdź do zakładki „Administracja” gdzie możesz zmienić hasło.
Wygląda na to że mamy wszystko… Jeśli coś jest niejasne, pytajcie śmiało!
Pozdrawiam
Krzysiek
Posiadam obecnie działającą kamerę Wi-Fi zamontowaną na zewnątrz budynku w odległości ok.15m od routera plusa znajdującego się w budynku.
Co trzeba zrobić,aby zamontować dodatkowe bezprzewodowe kamery Wi-Fi w odległości 80m od routera oraz jeszcze jedną w odległości ok.200m od wspomnianego na wstępie routera.
Super poradnik, idealny dla takiego żółtodzioba jak ja ;D A co do haseł to słyszałam też o innej metodzie ich wymyślania. Trzeba połączyć kilka niezwiązanych ze sobą znaczniowo słów, na przykład: czerwonybawilkotlyzka. Jest łatwiejsze do zapamiętania, bo można do niego wymyślić jakąś historyjkę, a liczba znaków sprawia, że czas potrzebny do jego złamania znacznie się wydłuża.
Bardzo dobry pomysł łączenia tematyki. Bez obrazy zaawansowanych – mnie właśnie potrzebna jest wiedza elementarna , która pozwala na zrozumienie i dalszy rozwój. Gratuluję pomysłu i sposobu realizacji. Pozdrawiam
O ile wiem to serwery DNS z adresów 194.204.159.1 i 194.204.152.34 nie należą do RIPE NCC, tylko do Orange (czyli byłej TP.S.A) – łatwo sprawdzić przez jakiekolwiek WHOIS w sieci.
Idąc dalej – jakąkolwiek klasę prywatną skonfigurujemy na routerze (czy to 192.168, czy 10.7, czy 172.16) – będzie to zgodne ze sztuką. Jasne, brzmi to trochę jak przesada – niemniej jednak takie rozwiązanie będzie jak najbardziej prawidłowe.
Nie mogę doczekać się kolejnych artykułów, na pewno przydadzą się o takiej tematyce! Ogólnie każdy z tej strony naprawdę wiele mi daje, poszerza moją wiedzę i niekiedy pomaga w życiu codziennym, jak np. artykuł o montażu gniazdek.
Cześć czytam bloga od jakiegoś czasu artykuły sa ciekawe, a ten trafia nieco w moją tematykę.
Brakuje mi tu wyjasnienia zalet/różnic 2,4 GHz a 5 GHz z obrazka wynika jedynie ze na 5 jest wiecej dostepnych kanalow
Bardzo dobry pomysł. Co prawda z linksysem już sobie radzę, ale jak sobie przypomnę ile zajmowało odnalezienie pomocnych wpisów gdy po raz pierwszy go konfigurowałem to muszę powiedzieć, że czekam na dalsze tak dobrze przygotowane artykuły.
Super pomysł, czekam na kolejne ciekawe artykuły
Od dawna czytam bloga i się uczę, ale dziś zahaczyłeś o moją dziedzinę, więc chce trochę sprostować artykuł.
Router jak sama nazwa mówi służy do routingu, czyli komunikacji między sieciami komputerowymi. Obecne 'routery’ to urządzenia kompaktowe, które zawierają w sobie router, switch, access point, serwery wydruku, DHCP itp.
Obecnie hostami w sieci nie są komputery, smarfony, ale w dużej części również drukarki, kamery, serwery plików. Dla takich urządzeń ip powinno być ustawione statycznie, bo na pewno wystąpią błędy ze względu na czas dzierżawy DHCP.
Aktualnie w Polsce prędkość internetu średnio wynosi 10 Mb/s. Rzadko kiedy użytkownicy domowi przesyłają pliki przez wifi. Zaleca się ustawienie standardu najniższego, ale tak by była prędkość maksymalna zgodna z prędkością internetu. W budynku zmieniając z 'n’ na 'b’ zasięg wzrósł 1.5 x czyli ok. 15m.
Opisywana „Podatność na zakłócenia” to czułość odbiornika i jego tłumienie.
Jeżeli ma to być kompleksowy poradnik to brakuje mi informacji o sieciach 5GHz, ustawienia mocy odbiornika(dopuszczalna w UE to 20 db, ale często można odblokować nawet 25 db), zalet routerów z wieloma antenami.
Dla bezpieczeństwa zawsze należy usunąć lub chociaż wyłączyć obsługę WPS.
czekam na wiecej 🙂
Strona wspaniale się rozrasta. Łączenie tematów elektro informatycznych to jest to czego potrzebowałem. Super, czekam na więcej! 🙂
Owszem, jest dobrze! 🙂
Rozumiem, że artykuł jest dla kompletnych laików, ale mimo to dodam coś od siebie. Mianowicie chodzi o DHCP i automatyczne przydzielanie adresów IP dla urządzeń. O ile w prostej domowej czy nawet biurowej sieci nie powinno być problemów, o tyle w ciut bardziej zaawansowanych zastosowaniach warto przydzielać stałe adresy IP urządzeniom. Przykładem mogą być kserokopiarki, a właściwie funkcja skanowania do folderu z wykorzystaniem protokołu SMB. Rzecz prosta i wykorzystywana w wielu małych biurach. Zazwyczaj ścieżka do docelowego folderu ma postać: „\\adres_IP\nazwa_udostępnionego_folderu\”. Jeśli nawet sieć składa się z 3 urządzeń, tj. routera, komputera i kserokopiarki, to przy ustawieniu dynamicznego przydzielania adresów IP możemy mieć problem po restarcie routera wskutek jakiejś awarii zasilania. Istnieje ogromne prawdopodobieństwo, że adresy zostaną zamienione i skanowanie nie będzie działać. Jeszcze lepsze „cyrki” mogą się dziać przy większej ilości urządzeń w sieci 🙂
Oczywiście w prostych sieciach i podstawowych zastosowaniach nie ma co się przejmować. W końcu człowiek niezajmujący się IT na co dzień nie chce tracić czasu na zgłębianie tajników sieci komputerowych. Chce podłączyć i ma działać! I ten poradnik może mu w tym pomóc.
Czekam na następne artykuły.
Tylko tak dalej 🙂
Można by jeszcze rozwinąć temat DHCP, mianowicie chodzi o to aby część urządzeń, jak już skonfigurujemy WI-FI, otrzymywała adres IP dynamicznie (tablet, smartphone, laptop) a cześć miała je statycznie (komputer stacjonarny, drukarka, TV).
Można jeszcze pomyśleć o domowym DLNA z wykorzystaniem stacjonarki lub jakiegoś dysku sieciowego, albo jeszcze jak zrobić ten ostatni domowym sposobem.
Bardzo przydatny artykuł, byle tak dalej 🙂 Może pojawiłby się artykuł dotyczący np. połączenia kilku TV do Anteny satelitarnej i dekodera jednego z operatorów i podzielenia sygnału na kilka telewizorów, wraz z potrzebnym sprzętem….
Bardzo przydatne
Świetny artykuł. Chcę jeszcze 🙂
Super
Dobra robota Krzysiek! Jak najwięcej takich artykułów! Jak pisałem już kiedyś do Radka przydałby się artykuły m.in. o domowych instalacjach alarmowych i telewizji przemysłowej (monitoring), domofonach i wideodomofonach, podstawy sterowania np. za pomocą styczników i przekaźników, awaryjne zasilanie od UPS do agregatów prądotwórczych itp. itd.